ဓမၼ ေတး (၃)

ေမာ္ျပန္ ယိုးဒယားတီးကြက္ ဓမၼဂီတ ယိုးဒယားႀကီး 
ေတဘုမၼာ
ေရး_ က်ဳိက္လတ္ ဦးၿပဳံးခ်ဳိ
ဆို_ ေမာင္ေမာင္ႀကီး၊ ရီရီသန္႔၊ တင္တင္ျမ
႐ွင္းတမ္းေျပာ_တင္တင္ျမ
နားဆင္ ႏွလုံးသြင္းရန္ 

ေတဘုမၼာဆိုတာ ကာမဘုံ၊ ႐ူူပဘုံ၊ အ႐ူပဘုံ ဆိုတဲ့ ဘုံသုံးပါးကို ဆိုလိုပါတယ္။ ဒီဘုံသုံးပါးနဲ႔ ကာမဘုံ အစုထဲမွာ ငရဲ၊ တိိရစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဆိုတဲ့ အပါယ္ေလးဘုံ၊ လူ႔ဘုံတစ္ဘုံနဲ႔ နတ္ဘုံေျခာက္ဘုံ စုေပါင္းထားတဲ့ ကာမ (၁၁) ဘုံ ႐ွိပါတယ္။ ျဗဟၼာႀကီးေတြရဲ႕ ႐ူပဘုံ (၁၆)ဘုံနဲ႔ အ႐ူူပဘုံ (၄)ဘုံ အပါ အဝင္ စုစုေပါင္း (၃၁) ဘုံ႐ွိပါတယ္။ အက်ဉ္းအားျဖင့္ ဘုံသုံးပါးကို တိဘုမၼ လို႔ ေခၚပါတယ္။ တိဘုမၼမွ တဆင့္ ေတဘုမၼာဆုိတဲ့ ဂႏၶဝင္သီခ်င္း ေမြးဖြားေပၚေပါက္ လာရပါ တယ္႐ွင္။  ။

ေတဘုမၼာ၊ အနိစၥာ ဒုကၡာ အနတၱာ တရားမရလို႔ မ်ားလွသံသရာ၊ ကာေမာဃာ ဘေဝါဃာ ဒိေ႒ာဃာ အဝိေဇၨာဃာ စိတ္ေမာဟာ မကင္းတာ အရင္းခံ သူတဏွာ၊ ဒိ႒ိဉာဏ္ ဝင္စား ထင္မွား ျမင္ျငားၾကတာ၊ လူပဲ နတ္ပဲ မွတ္စြဲလို႔သာ မွားခ်က္အလြန္နာ၊ ငါ႔သား ငါ႔မယား လင္သားဥစၥာ၊ ငါ႔ကိုယ္ ငါ႔ဟာ အစဉ္မကြာ သကၠာယေၾကာင္႔ မာနေတြ ေထာင္ၾကတာ၊ ဝိပႆနာ ဝင္စား ထင္လ်ား ျမင္ျငားၾကပါ၊ ဘာမွ်ရွာမရ အ,သာရကမွန္စြာ၊ အနတၱခႏၶာ ျဖစ္ရင္း တည္ရင္း ပ်က္ရင္းခ်ဳပ္ကာ၊ ႐ုပၸတိသညာ၊ ေဖာက္ျပန္မဆိတ္ပါ အနိစၥလကၡဏာ၊ ႐ုပ္တရား နာမ္တရားႏွစ္ျဖာ၊ အိုနာ ေသမည္ အတည္မက်ပါ၊ သခၤါရဟာ ဘင္ကာလ မၾကာ၊ ငါးျဖာဂတိမွာ၊ ေလးဘုံ အပါယ္ငရဲစာ၊ (အဝိဇၨာ အေၾကာင္းေၾကာင္႔ သခၤါရာ ဝိဉာဏ္နာမ္တရား ႐ုပ္တရား ႏွစ္ျဖာ၊) ၂ ။ ေျခာက္ခုအာ႐ုံ ကာမဂုဏ္ဆႏၵ ပဋိစၥသမုပၸာန္ ႐ႈပ္ျပန္ အတြင္းအပ တဏွာ။ x ရွက္စရာေတြးေတာ႔ သမုဒယပါ၊ မဂၢါေဆးႏွင့္ ကုရမွာ၊ လကၡဏာေရးျဖင့္ ႐ႈၾကပါ။ x၂ ။
ေတဘုမၼာ ျပန္ေကာက္၍ (အတြင္းအပတဏွာ။) က ေနာက္ပိုဒ္သို႔ ဆက္ဆို။

ေတဘုမၼာဆိုတဲ့ ဘုံသုံးပါးမွာ ျဖစ္သမွ် တရားအေပါင္းရဲ႕ အနိစၥ- မျမဲမႈ၊ ဒုကၡ- ဆင္းရဲမႈ၊ အနတၱ- စိုုးပိုင္ႏုိင္ ျခင္းမ႐ွိမႈ တို႔ကို မသိမျမင္ႏိိုင္ၾကတဲ့အတြက္ ဘဝသံသရာႀကီး ဝဲဲလည္႐ွည္လ်ား ေနရ ပါတယ္။ ကာမ တဏွာ- လိုခ်င္တပ္မက္္မႈေတြနဲ႔ ေျပာင္းဆန္ေနတဲ့ ဝဲဩဃႀကီးမွာ နစ္ျမဳပ္ေန ၾကရပါတယ္။ လူျဖစ္္လိုက္ နတ္ျဖစ္လိုက္ တိရစၧာန္ျဖစ္လိုက္နဲ႔ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာမွာ တေျပာင္းျပန္ျပန္ အဖန္တလဲလဲ ျဖစ္ျခင္းဆိုတဲ့ ဝဲဩဃႀကီးမွာ နစ္ျမဳပ္ေနၾကရပါတယ္။ မွားယြင္းစြာျဖင့္ သိမႈဆိုတဲ့ ဝဲဩဃႀကီးမွာ နစ္ျမဳပ္ေနၾကရပါ တယ္။ လြတ္ေျမာက္ျခင္း တရားသစၥာမွန္ကို မသိ မျမင္ ေတြေဝမိုက္မဲမႈဆိုတဲ့ ဝဲဩဃႀကီးမွာ နစ္ျမဳပ္ေနၾကရပါတယ္။ လြဲမွားစြာသိျမင္ေနမႈဆိုတဲ့ ဒိ႒ိဉာဏ္ေၾကာင့္ လူရယ္ နတ္ရယ္ဆိုၿပီး အထင္အျမင္ေတြ မွားေနၾကပါတယ္။ ငါ့လင္္၊ ငါ့သား၊ ငါ့မယား၊ ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့ပစၥည္း၊ ငါပိုင္တယ္၊ ငါဆိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ငါသညာေတြ၊ သကၠာယအယူေတြနဲ႔ တက္ႂကြေထာင္လႊား မာန္မာန ထားေနၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြကို အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဆိုတဲ့ လကၡၡဏာေရးသံုးပါး ခြဲခြဲျခားျခား ထင္႐ွားစြာ သိျမင္ၾကေအာင္ ဝိပႆ       နာ တရားကို ဝင္စား ဆင္ျခင္ၾကပါ။ တကယ္ေတာ့ အနတၱဆိုတ့ဲ ခႏၶၶာကိုယ္ အစုအေဝးႀကီးဟာ အ,သာရက လို႔ဆိုတဲ့ ဘာမွ အႏွစ္သာရ ႐ွာေဖြလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ျဖစ္လိုက္၊ တည္လိုက္၊ ပ်က္လိုက္နဲ႔ ေဖါက္ျပန္မႈ ႐ုပၸတိ အမွတ္ သညာေတြမို႔ မိမိ မပိုင္မဆိုင္တဲ့ အျမဲ ေဖါက္ျပန္ပ်က္စီးနတဲ့ တရားေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္နာမ္ ဆိုတာ မျမဲတဲ့ တရား၊ မပိုင္မဆိုင္တဲ့ တရားေတြပါ။ ဒီတရားႏွစ္ခုရဲ႕ အိုမႈ၊ နာမႈ၊ ေသမႈ ေတြကလည္း အတည္ တက် မ႐ိွပါဘူး။ ျဖစ္ပ်က္ ျပဳျပင္မႈ သခၤါရ သေဘာတရား သက္သက္ျဖစ္ တဲ့အတြက္ ဘင္ကာလ လို႔ဆို တဲ့ ပ်က္စီးရမယ့္ အခ်ိန္ကာလ မလြဲမေသြေရာက္ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ေရာက္တဲ့ အခါက်မွပဲ နတ္ဘဝ၊ လူ႔ဘဝ၊ ၿပိတၱာဘဝ၊ တိရစၧာန္ ဘဝ၊ ငရဲသားဘဝစတဲ့ လားရာဂတိ ငါးပါးမွာ ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဆိုုတဲ့ အပါယ္ေလးဘုံကို ေရာက္သြား တတ္ပါ တယ္။ အဝိဇၨာဆိုတဲ့ အဟုတ္အမွန္ကို မသိမျမင္ မ႐ွင္းမလင္း မႈေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္အမႈ၊ သံသရာ အမႈတို႔ုကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္တယ္ဆိုတဲ့ သခၤါရ အက်ဳိးျဖစ္လာရပါတယ္။ သခၤါရေၾကာင့္ ဘဝသစ္မွာ ဝိညာဉ္အသစ္ ျဖစ္လာရပါတယ္။ ဝိညာဉ္အသစ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ နာမ္အစု ႐ုပ္အစု ေတြျဖစ္၊ အဲဒီ နာမ္စု႐ုပ္စုေတြေၾကာင့္ ဒြါရေျခာက္မည္ အၾကည္ေျခာက္ပါးစတဲ့ သဠာယတနတရားစု ေတြျဖစ္၊ အဲဒီတရားစုေတြေၾကာင့္ အာ႐ုံေတြ႔မႈ ဖႆ       တရားေတြျဖစ္၊ ဖႆ       တရား ေတြေၾကာင့္ ေဝဒနာဆိုတ့ဲ အာ႐ုံခံစားမႈေတြျဖစ္၊ အဲဒီ ေဝဒနာေတြေၾကာင့္ ဝတၳဳအာ႐ုံ ကာမဂုဏ္ကို ခင္မင္တြယ္တာ သာယာကပ္ၿငိတဲ့ တဏွာ ျဖစ္ လာရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္အေၾကာင္းကုိ စြဲၿပီး အက်ဳိးျဖစ္ရတဲ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားမ်ား ျဖစ္ပြား လာရပါေတာ့ တယ္္။ တကယ္ေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့ သမုဒယေခၚတဲ့ တပ္မက္မႈ တဏွာဟာ အရင္းခံေန ပါတယ္။ အဲဒီ တပ္မက္မႈ တဏွာကို မဂ္ေလးပါးတရား သစၥာေဆးနဲ႔ ကုသၿပီး အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဆိုတဲ့ လကၡဏာေရးသုံးပါးနဲ႔ ႐ႈျမင္ ဆင္ျခင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္႐ွင္။  ။

(ေျမ ေရ ေလ မီး ဓါတ္ႀကီးအစုပါ၊ လြန္တရာမျမတ္ေသာ အတၱေဘာ ခႏၶာ၊) ၂။ (မုန္းဖြယ္႔ မလြတ္ပါ သုံးဆယ့္ႏွစ္ေကာ႒ာ၊) ၂ ။ (မိုက္မဲအဝိဇၨာ၊ စိတ္တဏွာ အနိ႒ာ ဣ႒ာ႐ုံထင္မိမွား၊ ကာယ အပုပ္ေကာင္ဟာ ဟုတ္ေယာင္သာ ႐ုပ္ေဆာင္စြာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ကာ သူလွည့္စား၊) ၂ ။ (တရားကြာ မွားရွာ မ်ားသတၱဝါ၊ ဘဝ အေနကာ ျဖစ္ပ်က္သံသရာ၊) ၂ ။ မီးဆယ္႔တစ္ ၿငိမ္းရာခ်ဳပ္ရာ၊ နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္ရာ မဂ္ဖိုလ္ႀကိဳးစား ရေအာင္ရွာ၊ ဒိ႒ိ ႏွင့္ ဝိစိကိစၧာ၊ သမုေစၧပဟာန္ ဧကန္ပယ္၍ခြာ၊ အထက္တန္း တက္လွမ္း မၾကာ၊ ႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာ ႏွစ္ဝလုံးဟာ အစတုံးကာ ဘဝဆုံး အမတာ၊ အဲ သို႔မွသာ၊ ေဘးတကာ ရန္တကာ ကင္းေဝးမွာ၊ အရဟတၱဖိုလ္ ပညာကိုသာ၊ အႏုသယ ကိေလ တိေႁခြပယ္ဖို႔ရာ အမွန္ဝါယမန္ စိတ္သန္သမာဓိ ဝိပႆ နာဉာဏ္ ရင္႔သန္ေစဖို႔ရာ။ x၂ ။  ကေရာင္းသြားဆက္။ ။

ေျမဓါတ္ ေရဓါတ္ ေလဓါတ္ မီးဓါတ္ လို႔ဆိုတဲ့ ဓါတ္ႀကီးေလးပါးန႔ဲ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ခႏၶာအတၱ ေဘာႀကီးဟာ အျမတ္တရားရယ္လို႔ ဘာမွမ႐ွိဘဲ အလြန္တရာမွ စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာ ႐ြံ႐ွာစရာ ႐ုပ္နာမ္အစုအေဝးႀကီးသာျဖစ္ပါတယ္။ ေသြး၊ ျပည္၊ သလိပ္၊ အစာသစ္၊ အစာေဟာင္း၊ ႐ုိးတြင္းျခင္ဆီ၊ ဆံပင္၊ ေမြးညွင္း အစ႐ိွတဲ့ (၃၂) ပါးေသာ တရားစုေတြနဲ႔ စု႐ုံးဖြဲ႔စည္း ထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအလိုမ႐ွိအပ္တဲ့ အနိ႒ာ႐ုံ ကို အဝိဇၨာ ဆိုတဲ့ မသိမျမင္မႈ အပိတ္ အပင္ အတာအဆီး ေတြေၾကာင့္ ခုံတမင္မင္ ခင္တျမားျမားအလို႐ွိအပ္တယ္၊ ႏွစ္သက္ ဖြယ္ျဖစ္တယ္ရယ္လို႔ ထင္မွား ေနၾကရပါတယ္။ ကာယအပုပ္ေကာင္ႀကီးဟာ မွန္သေယာင္ ဟုတ္သေယာင္နဲ႔ ႐ုပ္ေဆာင္ၿပီး စုခ်ည္ေႏွာင္ဖြဲ႔ လွည့္စားေနပါတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္လည္းပဲ မ်ားစြာေသာ သတၱဝါေတြဟာ တရားသစၥာမွန္နဲ႔ ကင္းကြာေနၾကၿပီး အနမတဂၢ သံသရာမွာ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ တေျပာင္းျပန္ျပန္ အဖန္ တလဲလဲ က်င္လည္က်က္စားေနၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရာဂဆိုတဲ့ တပ္မက္ မႈ၊ ေဒါသ ဆိုတဲ့ ၾကမ္းတမ္းျပစ္မွားမႈ၊ ေမာဟဆိုတဲ့ မသိမျမင္ မိုက္မဲေတြေဝမႈ၊ ဇာတိဆိုတဲ့ ပဋိသေႏၶေနရမႈ၊ ဇရာ ဆိုတဲ့ အိုမင္းမႈ၊ မရဏဆိုတဲ့ ေသရမႈ၊ ေသာက ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ၊ ပရိေဒဝဆိုတဲ့ ငိုေႂကြးရမႈ၊ ဒုကၡဆိုတဲ့ ကို္ယ္ဆင္းရဲမႈ၊ ေဒါမနႆ       ဆိုတဲ့ စိတ္ဆင္းရဲမႈ၊ ဥပါယာသာဆိုတဲ့ ဆို႔တက္ေမ့ေျမာ မိန္းေမာရမႈ စတဲ့ မီး (၁၁) ပါးတို႔ရဲ႕ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာနိဗၺာန္ကို ေရာက္ုႏုိင္ရာေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း မဂ္ တရား၊ ဖိုလ္ တရားတို႔ကို ရ႐ွိိႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရပါမယ္တဲ့။ ဒိ႒ိဆိုတဲ့ အျမင္လြဲမွားမႈေတြ၊ ဝိစိကိစၧာ ဆိုတဲ့ ယုံမွားမႈေတြကို အျမင္ၾကည္ေအာင္ ပယ္ခြါ႐ွင္းလင္းပစ္မွသာ ႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာ ႏွစ္ပါး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ ေသျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္ အထက္လမ္းကို အခ်ိန္မၾကာဘဲ တက္လွမ္းႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ ေအးျမခ်မ္းေျမ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ နိေရာဓကို မ်က္ေမွာက္ျပဳ ၾကရမယ္ျဖစ္ တဲ့အတြက္ အႏုသယလို႔ေခၚတဲ့ အလြန္တရာမွ သိမ္ေမြ႔လွတဲ့ ကိေလသာကို တိျဖတ္ေႁခြျဖဳတ္ႏိုင္မယ့္ အရဟတၱဖိုလ္ပညာ ရ႐ွိဖို႔ရာ သမာဓိနဲ႔ ဝိပႆ       နာဉာဏ္ရင့္သန္ေစေအာင္ စိတ္ထက္ထက္ သန္သန္နဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရပါမယ္။  ။

ငါးဆူရွင္ ပါရမီေတာ္ရင့္သည္ ပြင္႔ေတာ္မူရာ ဘဒၵဤကမာ၊ၻ ဗုဒၶဳပၸါ ငါးႀကိမ္ဆင္႔ေတာင္ ကၽြတ္ခြင္႔မပါ လြဲလွ်င္မွန္စြာ ရွည္- လ်ား- သုညကမာၻေတြမွာ ဓမၼာေသြခြါ အပါေယမွာေပ်ာ္ဖို႔၊ တရားမသိလို႔ အျမဲမိစၧာ၊ အမွားအတိ အလြဲစိတ္မွာ၊ ငရဲ တိရစၧာ တကတဲမဆိတ္စြာ အသဲထိတ္စရာ စည္ပင္ၾကေတာ႔မွာ။ x ၂ ။

ဤဘဒၵကမၻာႀကီးမွာ ဘုရားငါးဆူပြင့္မွာျဖစ္ၿပီး ပြင့္ေတာ္မူၿပီးျဖစ္တဲ့ ဘုရား႐ွင္မ်ားကေတာ့ ကကုသန္၊ ေကာဏဂုံ၊ ကႆ       ပနဲ႔ ေဂါတမ
႐ွင္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဤ ဘဒၵကမၻာမွာ ေနာက္ဆုံး ပြင့္ေတာ္မူမယ့္ ဘုရားကေတာ့ အရိေမေတၱယ် ဘုရား ႐ွင္ေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္႐ွင္။ ပြင့္ေတာ္မူၿပီးျဖစ္တဲ့ ဘုရား႐ွင္မ်ားရဲ႕ တရားေတာ္ေတြ၊ ပြင့္လာမယ့္ဘုရား႐ွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို နာခြင့္ရလ်က္နဲ႔ အဝိဇၨာတိမ္သလာေတြ ပိတ္ဖုံးၿပီး ဘုရားမသိဘဲ ကြၽတ္လြတ္ခြင့္နဲ႔ လြဲသြား ရင္ေတာ့ အလြန္တရာ႐ွည္လ်ားလွတဲ့ ဘုရားလုံးဝ မပြင့္တဲ့ သုညကမၻာေပါင္းမ်ားစြာမွာ တရား ဓမၼမ်ားနဲ႔ ေသြဖယ္ကင္းကြာၿပီး တရားအမွန္ မရႏုိင္ေတာ့ဘဲ အျမဲမွားယြင္းလမ္းလြဲေနတဲ့ မိစၧာဒိ႒ိ အျဖစ္နဲ႔ ခ်မ္းသာျခင္း ကင္းရာ အပါယ္ဘုံဘဝမွာ က်င္လည္ေန ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ငရဲဘုံ၊ တိရစၧာန္ဘံုေတြမွာလည္း သတၱဝါေတြဟာ အလြန္ထိ္တ္လန္႔ ဖြယ္ရာ ေကာင္းေအာင္ စည္ပင္တိုး ပြားေနၾကေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့႐ွင္။  ။

(မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္ေတြကို နည္းေအာင္က်င္႔ပါ၊) ၄ ။ (ႏွစ္လေန႔ရက္နာရီေတြဟာ အခ်ိန္ အလကား မကုန္ေစရာ၊) ၂ ။ (ကာမဂုဏ္ ရမၼက္ဆိုးကို ဖ်က္ခ်ဳိးႏိုင္မွသာ၊ ျဖစ္ရာဘဝသံသရာ၊ ပညာပါရမီ ႀကီးရင္႔ ေအာင္ဖို႔ပါ၊) ၂ ။ အတီတာ မိုက္စ မိုက္ပင္ပ်ဳိးလို႔ မိုက္ဆိုးခဲ႔တာ၊ ယခုလဲ မိုက္ဆဲမွန္စြာ ေရွ႕ကိုတိုးလို႔ ထမ္းပိုးမိုက္ဦးမွာ၊ အဆုံးသတ္သင္႔တာ။ x၂ ။

ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေ႐ွာင္ၾကဉ္အပ္တဲ့ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ုိက္ (၁ဝ) ပါး ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီဒုစ႐ိုက္ (၁ဝ) ပါးကေတာ့_ကာယဒုစ႐ိုက္ ၃ ပါး၊ ဝစီဒုစ႐ုိက္ ၄ ပါး နဲ႔ မေနာဒုစ႐ုိက္ ၃ ပါးတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာယဒုစ႐ိုက္ ကာယကံအားျဖင့္ က်ဴးလြန္မႈမွာ ပါဏာတိပါ တာ- သူ႔အသက္သတ္မႈ၊ အဒိႏၷာဒါနာ- သူတစ္ပါး ပစၥည္းဥစၥာခိုးမႈ၊ ကာေမသုမိစၧာ စာရာ- ကာမ ဂုဏ္တို႔၌ ယုတ္မာေသာ အက်င့္မႈမ်ား ျဖစ္ပါတယ္႐ွင္။ ဝစီဒုစ႐ိုက္ ႏႈတ္ျဖင့္ က်ဴးလြန္တဲ့ ကံေလး ပါးကေတာ့ မုသာဝါဒါ- မုသားေျပာဆိုမႈ၊ ပိသုဏဝါစာ- တစ္ပါးသူအခ်င္းခ်င္းမသင့္ျမတ္ေအာင္ ကုန္းေခ်ာမႈ၊ ဖ႐ုသဝါစာ- ၾကမ္းတမ္းစြာ အယုတ္တမာ ဆဲဆိုမႈ၊ သမၹပၸလာပ- သိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာဆိုမႈတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ မေနာဒုစ႐ုိက္ စိတ္ျဖင့္ က်ဴးလြန္ျပစ္မွားေသာ ကံသုံးပါးက ေတာ့ အဘိဇၩာ- သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ဥစၥာ ငါ့ပစၥည္းျဖစ္လွ်င္ ေကာင္းေလစြလို႔ မတရားႀကံစည္မႈ၊ ဗ်ာပါဒ- ေသေၾကပ်က္စီးသြားလွ်င္ ေကာင္းေလစြလုိ႔ သူတစ္ပါးကို ျပစ္မွားမႈ၊ မိစၧာဒိ႒ိ- အယူဝါဒ လြဲမွားခံယူမႈတို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအပါယ္ေရာက္ေၾကာင္း အကုသလကမၼပထ တရား (၁ဝ) ပါးကို ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးကိုခိုင္းေစျခင္း၊ ဒုစ႐ုိက္လုပ္လွ်င္ ရႏိုင္မည့္ ေလာကီအက်ဳိးျပၿပီး တုိက္တြန္းစည္း႐ုံးျခင္း၊ သူတစ္ပါး အလိုအေလ်ာက္ ျပဳေနသည္ကို ဝမ္းေျမာက္သေဘာက်ျခင္း တို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္းမွွ ထိန္းသိမ္းေ႐ွာင္ၾကဉ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ လ ေန႔ရက္ အခ်ိန္ကာလေတြကို အလဟႆ       မကုန္လြန္ေစဘဲ ေကာင္းေသာ အက်ဳိးတရားမ်ား ရေစဖို႔လိုပါတယ္။ ကာမဂုဏ္ တရားကို ေတာင့္တလိုလားမႈ ရမၼက္ဆိုးမ်ားကို ႐ုိက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးၿပီး သံသရာ က်င္လည္ေနေသး သေ႐ြ႕ဘဝအဆက္ဆက္မွာ ဉာဏ္ပညာပါရမီ ႀကီးရင့္လာေအာင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ တတ္ၾကရ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတၱဝါေတြဟာ အတိတ္ဘဝမ်ားစြာ ကတည္းက မိုက္စကို တည္ေထာင္၊ မိုက္ ပင္ကို စိုက္ပ်ဳိး၊ မိုက္ဆိုးသက္ႀကီး ႐ွည္ခဲ့ၾကၿပီး မ်က္ေမွာက္ ပစၥဳပၸန္ ဘဝမွာလည္း ဆိုးေနဆဲပဲ ႐ွိေနၾကပါတယ္။ ေနာင္အနာဂတ္ ဘဝေတြမွာလည္း ေ႐ွ႕ကိုတိုးၿပီး မိုက္မိုးမဆုံးဘဲ မိုက္ေနၾက လိမ့္ဦးမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘဝသံသရာက လြတ္ေျမာက္ ႏိုင္ဖို႔ရာ မိုက္မႈဆိုးမႈေတြကို အဆုံးသတ္ သင့္ၾကပါၿပီ႐ွင္။  ။

(ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သနားပါ မ်ားသတၱဝါ၊) ၄ ။ (ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ေလာင္မီး ကိေလသာ၊) ၂။ (တဟုန္းဟုန္း ေတာက္လို႔သာ၊ တျဖဳန္းျဖဳန္း ေမာက္မိုစြာ၊) ၂။ (အကုသိုလ္ စ႐ိုက္ဆိုးေတြဟာ ျပဳလြယ္ ျဖစ္လြယ္ စိတ္အားထက္သန္စြာ၊) ၂။ (နတ္ရြာနိဗၺာန္လမ္းကို လွမ္းဖို႔အမႈဟာ ထဲစိတ္မပါ၊) ၂။ ေနရာေဟာင္းကို လြန္ေအာက္ေမ႔တာ၊ (ေလးဘုံပါယ္ရြာ)၂။ ထဲမွာ ေနၿမဲသာ မ်ားသည္ သတၱဝါ။ x ၂ ။ ။

မ်ားစြာမ်ားစြာေသာ သတၱဝါတို႔ဟာ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ သနားငဲ့ညွာသင့္ၾကပါၿပီ။ လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ေလာဘ၊ ၾကမ္းတမ္းျပစ္မွားျခင္း ေဒါသ၊ မသိမျမင္ မိုက္မဲေတြေဝျခင္း ေမာဟဆိုတဲ့ ကိေလသာ ေလာင္မီးေတြက တဟုန္းဟုန္း တျဖဳန္းျဖဳန္း မိုးေမွာင္ေတာက္ေလာင္ၿပီး ညွဉ္းဆဲႏိွပ္ စက္ ေနပါ တယ္႐ွင္။ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ စ႐ုိက္ဆိုးတရားေတြဟာ ျပဳလုပ္ရန္ လြယ္ကူလွ ပါတယ္တဲ့။ ျဖစ္ဖို႔ရန္လည္း လြယ္ကူလွပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အကုသိုလ္တရားမွာ သတၱဝါ အမ်ားဟာ လြန္စြာမွစိတ္အားထက္သန္ေနၾကၿပီး နတ္႐ြာ နိဗၺာန္လမ္းကို အေရာက္လွမ္းဖို႔ ကိစၥအတြက္ စိတ္မပါဘဲ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ မိမိေရာက္ခဲ့တဲ့ အတိတ္ဘဝေဟာင္း၊ ေနရာေဟာင္း
မ်ားကိုသာျပန္ေျပာင္းတသသ ေအာက္ေမ့ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီ ေနရာေဟာင္း ဘဝေဟာင္းေတြဆိုတာကေတာ့ ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ တို႔ေပ်ာ္ျမဴ းရာေလးဘုံေသာ အပါယ္႐ြာျဖစ္ၿပီး သတၱဝါမ်ားဟာ အဲဒီ အတိတ္ ေဟာင္းေနရာေတြ မွာ ေနျမဲ ေနေနၾကရေတာ့တာ ပါပဲလို႔ ဒီေတဘုမၼာ ဂီတေတးသီခ်င္းႀကီးက အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုသီက်ဴ းထားပါေၾကာင္း တင္ဆက္လိုက္ရပါတယ္႐ွင္။  ။

Posted by ဉာဏ္ဦး